Kategorie
Artykuły

Zaburzenia erekcji

Zaburzenia erekcji dotyczą na całym świecie około 150 mln mężczyzn, w tym – blisko 20 mln Europejczyków i ponad 30 mln Amerykanów. W Polsce problem ten może dotyczyć do 3 milionów mężczyzn.

Dotychczas sądzono, że zaburzenia erekcji mają głównie tło psychogenne. Obecnie uważa się jednak, że dominują przyczyny organiczne, a wśród nich choroby naczyń doprowadzających i odprowadzających krew z prącia. Szacuje się, że tylko 10-30% przypadków zaburzeń erekcji wynika z czynników psychogennych.

zaburzenia erekcji – przyczyny naczyniowe

Wśród przyczyn naczyniowych dominują choroby tętnic doprowadzających krew, zatem odpowiedzialnych za prawidłową erekcję.

Zaburzenia erekcji na tle naczyniowym mogą być pierwszym zwiastunem chorób układu sercowo-naczyniowego. Dlatego, że najczęściej są spowodowane tą samą chorobą naczyń i mają wspólne czynniki ryzyka, takie jak: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, palenie tytoniu, otyłość, hiperlipidemia i siedzący tryb życia.

Do przeprowadzenia naczyniowej diagnostyki mężczyzn z zaburzeniami erekcji kwalifikuje się wyłącznie tych którzy wykazują brak odpowiedzi na leczenie inhibitorami fosfodiesterazy typu 5 (popularne obecnie leki takie jak: sildenafil, tadalafil, wardenafil, awanafil).

Prawidłowa erekcja u mężczyzny zależy od napływu krwi i wypełnienia ciał jamistych prącia i odpowiedniego spowolnienia odpływu krwi przez układ naczyń żylnych. Prawidłowy balans pomiędzy napływem i odpływem warunkuje właściwe wypełnienie krwią ciał jamistych prącia.

Miażdżyca tętnicy biodrowej wewnętrznej i tętnic sromowych wewnętrznych może być przyczyną osłabienia wymaganego napływu krwi do ciał jamistych prącia i tym samym prowadzić do braku lub osłabienia wzwodu prącia. Drugi element odpowiedzialny za brak możliwości utrzymania erekcji to niesprawne mechanizmy opóźnienia odpływu żylnego z ciał jamistych. Pomimo prawidłowego napływu krwi stały i zbyt silny jej ubytek jest przyczyną słabego wypełnienia ciał jamistych krwią i braku erekcji.

Najczęstszą przyczyną utrudnienia napływu krwi do ciał jamistych jest miażdżyca tętnic. Jest to choroba, która daje o sobie znać wraz z wkraczaniem mężczyzn w wiek dojrzały. Ma charakter ogólnoustrojowy i może dotyczyć także innych obszarów naczyniowych. Dlatego zaburzenia erekcji mogą nawet wyprzedzać wystąpienie objawów niedokrwienia ze strony tętnic wieńcowych lub innych tętnic.

Do utrudnionego napływu krwi do naczyń odpowiedzialnych za prawidłową erekcję dochodzi w przypadku zwężeń i niedrożności końcowego odcinka aorty, tętnic biodrowych wspólnych, tętnic biodrowych wewnętrznych i tętnic sromowych wewnętrznych. Obniżenie sprawności seksualnej może wtedy występować jako objaw izolowany lub łącznie z objawami niedokrwienia kończyn dolnych. Leczenie w takich zmian w naczyniach staje się wtedy domeną chirurgii naczyniowej.

ZABURZENIA EREKCJI – Leczenie

Obecnie w leczeniu chirurgicznym przeważają mniej inwazyjne techniki wewnątrznaczyniowe polegające na rekanalizacji tętnic lub poszerzania w miejscu ich zwężeń.

problemy z erekcja, Mirosław Stelągowski, chirurg naczyniowy

Obecnie lansowane są również sposoby na zahamowanie nadmiernego odpływu żylnego drogą technik wewnątrznaczyniowych. Jednak takie zabiegi nie zawsze mogą przynieść pożądany skutek.

Naczyniowe przyczyny zaburzeń erekcji u mężczyzn nie są jedyną ich przyczyną. Istnieje wiele innych stanów i chorób odpowiedzialnych za kłopoty dojrzałych mężczyzn. Należą do nich oprócz wieku: problemy o podłożu psychogennym, neurogennym, hormonalnym, choroby gruczołu krokowego, urazy i przebyte operacje, chemio- i radioterapia. Możliwe są także przyczyny mieszane. Przykładem są zmiany hormonalne w okresie andropauzy połączone ze zwężeniami tętnic. Niekiedy nakładają się czynniki niesprzyjające wynikające ze stylu życia, takie jak: nałogowe palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu i długotrwałe przyjmowanie niektórych leków, w tym narkotycznych, uspokajających, moczopędnych oraz antydepresyjnych.

Z powyższego wynika, że zaburzenia erekcji mogą mieć charakter wieloczynnikowy. Dlatego ich diagnostyka i leczenie wymaga jest trudne i często wymaga współpracy wielu specjalistów.